Hebreo

Toko faha-9

¹² Indray mandeha monja no nidirany tao amin'ny Toeramasina Indrindra, dia ampy; ary tsy mba ran'osilahy na ran-janakomby no nentiny hatolotra, fa ny ra nafoin'ny tenany no nentiny hatolotra ka nahazoany fanavotana mandrakizay ho antsika.

¹³ Na dia ny ran'osilahy sy ny ran'ombilahy ary ny lavenom-bantotr'ombivavy nodorana aza, rehefa afafy amin'ny olona voaloto, dia manadio azy ho afaka amin'ny fahalotoana ivelany;

¹⁴ vao mainka ny ran'i Kristy no hanadio ny fieritreretantsika; fa tamin'ny alalan'ny Fanahy Masina Izay velona mandrakizay no nanoloran'i Kristy ny tenany ho sorona tsy manan-tsiny ho an'Andriamanitra; ka ny rany dia manadio ny fieritreretantsika ho afaka amin'ireo asa mitondra fahafatesana, mba hanompoantsika an'ilay Andriamanitra velona.

¹⁵ Ary noho izany, dia mpanalalana amina Fanekempihavanana Vaovao i Kristy, mba hahazoan'ireo voaantson'Andriamanitra ny lova mandrakizay efa nampanantenainy ho an'ny vahoakany. Tanteraka izany rehefa niharan'ny fahafatesana i Kristy mba hanavotra ny olona amin'ny fahotana vitany tamin'ny andron'ilay Fanekempihavanana voalohany.

¹⁶ Raha misy didim-pananana, dia ilaina hoporofoina fa maty tokoa ilay nanao izany didim-pananana izany.

¹⁷ Satria tsy manan-kery ny didim-pananana raha mbola velona ilay nanao azy; fa manan-kery kosa izy, rehefa maty ilay nanao azy.

¹⁸ Koa, na ilay Fanekempihavanana voalohany aza, dia tsy nosantarina raha tsy tamin'ny ra nafafy.

¹⁹ Fa nolazain'i Mosesy tamin'ny vahoaka manontolo aloha ny didy rehetra araka ny lalana; avy eo dia nalainy ny ran-janakomby sy ny ran'osilahy nampiana rano, ka nafafiny tamin'ny bokin'ny lalana sy tamin'ny vahoaka manontolo; ravina hisopa sy volonondry mena no namafazany izany.

²⁰ Nandritra ny fafy ra, dia hoy i Mosesy hoe: Ity no ra iorenan'ny Fanekempihavanana izay nodidian'Andriamanitra harahinareo.

²¹ Nofafazan'i Mosesy ra toy izany koa ny tranolay sy ireo fanaka rehetra fampiasa amin'ny fanompoam-pivavahana.

²² Araka ny lalana, dia saika diovina amin'ny ra avokoa ny zavatra rehetra; ary tsy voavela ny fahotana, raha tsy misy ra afafy.

²³ Koa toy izany no tsy maintsy nanadiovana ireo zavatra sarintsarin'ny any an-danitra ireo; fa ny tenan'ny zavatra any an-danitra kosa nodiovina tamina sorona tsara lavitra.

²⁴ Fa ny Toeramasina nataon'olombelona, izay sarintsarin'ny tena izy, no nidiran'i Kristy; fa ny lanitra mihitsy no nidirany mba hahazoany ankehitriny mangataka amin'Andriamanitra ho antsika.

²⁵ Ny mpisorombe jiosy dia niditra tao amin'ny Toeramasina Indrindra isan-taona nitondra ram-biby; i Kristy kosa tsy niditra tao an-danitra mba hanolotra ny tenany matetika;

²⁶ raha izany, dia tsy maintsy ho nijaly matetika Izy hatrizay nahariana an'izao tontolo izao. Fa niseho indray mandeha monja Izy tamin'izao andro tena farany izao, mba hanaisotra ny ota tamin'ny nanolorany tena ho sorona.

²⁷ Tendry ho an'ny olona tokoa ny ho faty indray mandeha, ary avy eo dia hotsarain'Andriamanitra izy;

²⁸ toy izany koa i Kristy: voatolotra ho sorona indray mandeha monja Izy, mba hanesorana ny otan'ny besinimaro. Hiseho fanindroany Izy, kanefa tsy hanaisotra ota intsony amin'izay fa hamonjy an'ireo miandry Azy.

Toko faha-10

¹ Tsy fanehoana ny tena izy tsy akory ny lalana jiosy, fa tandindon'ny zava-tsoa ho avy. Tsy mahatanteraka velively ny olona manantena an'Andriamanitra ny lalana jiosy, na dia naverimberina isan-taona hatrany hatrany aza ny fanolorana ireo sorona ireo.

² Fa raha mba voadio tanteraka ho afaka tamin'ny otany tokoa ireo mpanao izany fanompoam-pivavahana izany, dia tsy hoenjehin'ny fieritreretany intsony, ka ho nitsahatra nanolotra sorona.

³ Ny asan'ireo sorona ireo dia ny mampahatsiaro ny olona isan-taona ny fahotany;

⁴ fa ny ran'ombilahy sy ny ran'osilahy dia tsy hanaisotra ny fahotana na oviana na oviana.

⁵ Noho izany, fony niditra teto amin'izao tontolo izao i Kristy, dia niteny tamin'Andriamanitra hoe: Tsy nilainao ny sorona sy ny fanatitra, fa tena no namboarinao ho Ahy;

⁶ tsy sitrakao ireo biby dorana eo amin'ny alitara sy ireo sorona ho fanalana ny ota,

⁷ ka hoy Aho hoe: 'Inty aho, Andriamanitra o, tonga hanao ny sitraponao'; fa izany no voasoratra momba Ahy, ao amin'ny horonambokin'ny lalana.

⁸ Voalohany indrindra dia hoy i Kristy: Tsy nilainao sady tsy sitrakao ny sorona sy ny fanatitra, ary ny biby dorana eo amin'ny alitara sy ny sorona ho fanalana ny ota; kanefa ireo rehetra ireo dia natolotra araka ny lalana avokoa.

⁹ Ary hoy koa Izy: Inty aho, Andriamanitra o, tonga hanao ny sitraponao. Koa dia foanan'Andriamanitra ny sorona taloha rehetra ka soloany ny soron'i Kristy;

¹⁰ ary satria notontosain'i Jesoa Kristy ny sitrapon'Andriamanitra, dia voadio afaka tamin'ny fahotana isika noho ny nanoloran'i Jesoa Kristy indray mandeha monja ny tenany.

¹¹ Ny mpisorona rehetra dia samy nijoro isan'andro manao fanompoam-pivavahana sy manolotra matetika ny sorona fanaony, izay sorona tsy mahaisotra ny fahotana velively.

¹² Fa i Kristy kosa dia nanolotra sorona fanalana ny ota indray mandeha monja ho sorona manan-kery mandrakizay, ary efa mipetraka eo ankavanan'Andriamanitra;

¹³ ka dia eo Izy ankehitriny miandry ny hanaovan'Andriamanitra ny fahavalony ho fitoeran-tongony.

¹⁴ Eny, i Kristy no nandavorary mandrakizay, tamin'ny fanatitra iray ihany, ireo olona efa nodioviny ho afaka amin'ny ota.

¹⁵ Ary ambaran'ny Fanahy Masina amintsika koa izany, fa hoy Izy aloha hoe:

¹⁶ Izao no Fanekempihavanana hataoko amin'ny vahoaka Israely rehefa afaka izany andro izany, hoy ny Tompo: Hataoko ao an-tsainy ny lalanako, ary hosoratako ao am-pony.

¹⁷ Ary hoy koa ny Fanahy Masina hoe: Tsy hotsarovako intsony ny fahotany sy ny helony.

¹⁸ Ka rehefa voavela ny fahotana sy ny heloka, dia tsy misy ilana fanatitra ho fanalana izany intsony.

¹⁹ Koa isika, ry havana, dia manana ny tena fahafahana hiditra ao amin'ny Toeramasina Indrindra, noho ny ra nafoin'i Jesoa.

²⁰ Nanokafany lalana vaovao mitondra amin'ny fiainana isika: dia lalana mamaky eo amin'ny efitra lamba, izany hoe eo amin'ny tenan'i Jesoa.

²¹ Manana Mpisorona lehibe izay mifehy ny tranon'Andriamanitra isika;

²² koa aoka isika hanatona an'Andriamanitra amin'ny fo mahitsy sy amin'ny fahatokiana vokatry ny finoana, rehefa voadio ho afaka amin'ny fieritreretana vesaran'ota ny fontsika ary rehefa voasasa tamin'ny rano madio ny tenantsika.

²³ Aoka hohazonintsika mafy tsy azo hozongozonina ny fiekena ny zavatra antenaintsika, satria mahatoky Andriamanitra nanao ny fampanantenana.

²⁴ Aoka isika samy hifampihevitra ka hifampirisika hampandroso ny fitiavana sy ny asa tsara.

²⁵ Aza mahafoy ny fiarahantsika miangona, tahaka ny fanaon'ny sasany zatra tsy miangona; mifampirisiha kosa isika, mainka fa hitanareo mihantomotra ilay andro hiavian'ny Tompo.

²⁶ Satria efa nandray ny fahalalana tsara ny fampianarana marim-pototra isika no mbola minia manota ihany, dia tsy misy sorona ho afa-manala ny ota intsony;

²⁷ fa ny andrasantsika amin-tahotra dia ilay andro fitsarana sy ny afo midedadeda handevona ny fahavalon'Andriamanitra.

²⁸ Izay mandika ny lalanan'i Mosesy dia vonoina tsy asiana indrafo, rehefa hita fa meloka araka ny tenin'ny vavolombelona roa na telo.

²⁹ Hanao ahoana kosa ary izay manao tsinontsinona ilay Zanak'Andriamanitra sy mihevitra fa ny ra iorenan'ny Fanekempihavanana sady nanadiovana azy dia tsy misy hasiny ary maniratsira ny Fanahy Masina nandraisany fahasoavana? Hanao ahoana ny hamafin'ny fampijaliana heverinareo fa tokony hihatra aminy?

³⁰ Eny, fantatsika Ilay niteny hoe: Ahy ny famaliana, Izaho no hamaly, ary niteny koa hoe: Ny Tompo no hitsara ny vahoakany.

³¹ Zavatra mahatahotra izany ho azon'ny tanan'ilay Andriamanitra velona!

³² Tsarovy ny nanjo anareo tamin'ny andro fahiny. Fa rehefa nohazavain'Andriamanitra ianareo, dia niharam-pijaliana sy niaritra ady mafy tokoa:

³³ novetavetaina sy nampahorina teo imasom-bahoaka ianareo indraindray, na niara-nizaka izay nanjo an'ireo natao toy izany koa indraindray;