Jôba
Toko faha-14
1 Ny olona natera-behivavy dia fohy andro iainana sady vontom-pahoriana.2 Tahaka ny voninkazo izy, mora maniry nefa mora malazo; ary tahaka ny aloka ihany izy, mihelina fa tsy maharitra.
3 Kanefa dia ny toy izany, Andriamanitra o, no anokafanao ny masonao! ary dia ny tenako izao no entinao hifandahatra aminao am-pitsarana.
4 Misy madio ateraky ny tsy madiove? Tsy misy na dia iray akory aza.
5 Koa satria voafaritra ny an drom-piainan'ny olona, voatendrinao ny isan'ireo volana hahavelomany, ary nasianao fetra tsy azony ihoarana,
6 dia midifia tsy hanatrika azy Ianao, mba hahazoany maka aina kely sy mifaly toy ny mpikarama finaritra amin'ny fotoam-piatoany.
7 Fa mbola misy antenaina amin'ny hazo satria na dia kapaina aza izy, dia mbola haniry indray ka hanome solofo hatrany.
8 Na dia antitra ao amin'ny tany aza ny fakany ka efa maty mihosim-bovoka ny fotony,
9 dia hitsimoka indray izy raha sendra rano ary hisandrahaka toy ny vao nambolena.
10 Fa ny olona kosa maty dia manjavona; ary aiza moa izy, rehefa miala aina?
11 Mety hisintona ny rano amin'ny farihy, ary ho ritra ny ony ka ho maina;
12 dia toy izany koa ny olona rehefa maty, mandry izy ka tsy hitsangana intsony; raha mbola maharitra ihany ny lanitra, dia tsy ho tafafoha intsony ireo ary tsy ho voafoha amin'ny torimasony.
13 Andriamanitro o, raha mba nafeninao tany amin'ny toeran'ny maty aho ka notoloranao fialofana hiereko mandra-pitony ny fahatezeranao, ka aorian'izay dia hahatsiaro ahy Ianao!
14 Nefa moa ho velona indray va ny olona maty? Raha izany dia ho niandry isan'andro aho mandritra ny fotoana manontolo fanompoako, mandra-pahatonga ny famotsorana ahy.
15 Amin'izay dia hamaly aho rehefa hiantso ahy Ianao ka haneho fangorahana ny tenako izay arin-tananao.
16 Ankehitriny Ianao manisa ny diako hiarovana ahy, koa tsy hitsikilo ny fahotako intsony.
17 Ho voaafinao an-kitapo misy kase ny fahadisoako ary ho voasaronao tanteraka ny heloko rehetra.
18 Fa ny tendrombohitra aza mikoaka levona ary ny vatolampy voaongotra amin'ny toerany.
19 Ny vato aza ho voakikin'ny rano ary ny tany hindaosin'ny riaka. Dia toy izany no andravanao ny fanantenan'ny olona ho velona.
20 Lavonao amin'ny tany izy ka lasana ary simbanao ny endriny ka voailikao izy.
21 Omem-boninahitra ny zanany, nefa tsy fantany; ary atao afa-baraka ireo, nefa tsy hitany.
22 Ny hany tsapany dia ny fanaintainan'ny nofony; ny hany isaonany dia ny fahoriam-panahiny.
Toko faha-15
1 Dia niteny indray i Elifaza avy any Temana ka nanao tamin'i Joba hoe:2 Velon-drivotra va ny olon-kendry toa anao ka hiteniteny foana tsy amim-piheverana
3 sady hampiasa firesaka tsy misy dikany ary koa fiteny tsy mahasoa akory?
4 Vitanao ravana ny fanajana an'Andriamanitra ary foananao ny fivavahana eo anatrehany!
5 Fa ny helokao no manesika anao hiteny; ary ny lelan'ny mpamitaka no arahinao.
6 Ka ny vavanao fa tsy izaho no manameloka anao, ary ny molotrao ihany no miampanga anao.
7 Ianao va, ry Joba, no olombelona teraka voalohany? Nahita masoandro talohan'ny tendrombohitra ve ianao?
8 Nanatrika ny filan-kevitr'Andriamanitra va ianao no bodoinao samirery ny fahendrena?
9 Inona no fantatrao ka tsy mba fantatray? Inona no hainao ka mbola manavia anay?
10 Mba misy eto aminay ihany koa ny ela nihetezana sy tratra antitra mihoatra noho ny rainao aza.
11 Moa tsy mendrika anao ve ny fampiononan'Andriamanitra sy ny teny mamy nataonay taminao?
12 Nahoana no dia entim-po toy izao ianao ary nahoana no mangarika anay ihany koa?
13 Ary nahoana Andriamanitra no ifatraran'ny fahatezeranao ka anaovanao vava tsy ambina?
14 Fa inona ny olombelona no hihamboho madio? Na izay natera-behivavy no hanao ny tenany ho marina ?
15 Raha Andriamanitra aza tsy matoky ireo anjeliny, ary ny lanitra aza tsy madio eo imasony,
16 mainka moa izay faikan'olona feno fahalovana izay misotro heloka toy ny fisotro rano?
17 Hanazava zavatra aminao aho ka henoy; fa Izay efa hitako no hambarako anao,
18 dia izay ampianarin'ny olon-kendry sady azony tamin'ny razany fa tsy nisy nafeniny.
19 Ireny razana ireny ihany raha teo no efa nomen'Andriamanitra ity tany ity ary tsy nisy vahiny nifangaroharo taminy.
20 Hoy ireo olon-kendry ireo hoe: "Ny olon-dratsy dia feno fanahiana mandritra ny andro rehetra iainany, na firy na firy ny taona voatendry ho an'ny lozabe.
21 Feo mampitahotra no tsy afaka an-tsofiny; amin'izy mihevi-tena ho milamina iny no avy hamely azy ilay mpandrava.
22 Tsy manantena ho afaka amin'ny haizina izy, satria manandindona azy ny ho fatin'ny sabatra,
23 ary miandry hamiravira azy ny voromahery. Fantany fa efa antomotra ny faharavany.
24 Mampatahotra azy ny fahoriana sy ny tebiteby izay mirohotra mianjady aminy tahaka ny mpanjaka omban-tafika vonon-kamely."
25 Izany no tonga dia satria ny olon-dratsy naninji-tanana hanohitra an'Andriamanitra sady nirehareha nihantsy an'ilay Tsitoha.
26 Ny olon-dratsy dia minia manamafy hatoka sy mimaona hamely an'Andriamanitra, satria ho no arovan'ny ampingany matevina.
27 Fenofeno ny tarehiny sady mahazo nofo ny tenabeny.
28 Niorim-ponenana an-tanana rava izy ka nitoetra an-trano aolo madiva hirodana.