Jôba
Toko faha-34
1 Dia nanohy ny teniny i Eliho ka nanao hoe:2 Mandrenesa izay ho lazaiko, ianareo olon-kendry; ary ianareo ela nihetezana lava volo, mihainoa, mba manongilana sofina hihaino ahy.
3 Fa adidin'ny sofina ny mamantatra ny teny ary adidin'ny lanilany kosa ny mahatsapa tsiron-kanina.
4 Koa aoka ho dinihintsika izay rariny, ary aoka hiarahantsika miaiky izay tsara.
5 Fa i Joba efa nanao hoe: "Tsy manan-tsiny aho, saingy tsy omen'Andriamanitra rariny.
6 Tsy mitsara ahy ara-pahamarinana Izy ; fa na dia tsy meloka akory aza aho, dia zana-tsipika hahafaty ahy no alefany."
7 Moa misy lehilahy tahaka an'i Joba va? Ny maneso fivavahana no rano fisotrony.
8 Miara-dalana amin'ny mpanao heloka izy ka ny olon-dratsy no iray dia aminy.
9 Fa niteny izy hoe: "Tsy mahasoa ny olona ny mihavana amin'Andriamanitra."
10 Koa mihainoa ahy, ianareo olo-mahalala: Sanatria an'Andriamanitra ny hanao ratsy ary lavitra an'ilay Tsitoha ny tsy fahamarinana.
11 Fa mamaly ny olona araka ny asany Izy ka manome azy araka ny fitondrantenany.
12 Ny marina dia izao: AndriamanitraTsitoha dia tsy mba manao ratsy mihitsy ary tsy manitsakitsaka ny rariny.
13 Iza moa no nanendry azy hifehy ny tany? ary zovy no nanankina izao tontolo izao taminy?
14 Raha tsy nihevitra afa-tsy ny tenany ihany Izy ka nanangona ho azy samirery ny fofonaina,
15 dia hiara-maty avokoa ny miaina rehetra, ary hody vovoka indray ny olombelona.
16 Satria olon-kendry ianao, dia mandrenesa ka mampandria sofina amin'izay lazaiko:
17 Raha tsy tia rariny Andriamanitra, moa afaka hifehy izao rehetra izao ve Izy? Ary hohelohinao ve Ilay Marina sady Mahery
18 izay afa-miteny amin'ny mpanjaka hoe : "Olom-poana", sy amin'ireo zanak'andriana hoe: "Olon-dratsy"?
19 Tsy mitongilana amin'ny lehibe Izy na mampandefitra ny mahantra eo anoloan'ny mpanankarena, fa asan'ny tanany avokoa izy rehetra.
20 Ao anatin'ny indray mipy maso monja amin'iny mamatonalina iny no mety hahafatesan'ny olona. Aringan'Andriamanitra ny mpanankarena dia manjavona tsy hita intsony; ary lasa tsy natosiny akory ny mahery.
21 Fa arany maso ny toetran'ny olona, ary hitany avokoa ny lalan-kalehany.
22 Tsy ny haizim-pito na ny alo-mainty no tsy ahitany ny mpanao ratsy
23 Andriamanitra tsy mila manao famotorana olona izay tonga eo anatrehany mba ho tsarainy.
24 Fa montsamontsaniny ny olo-mahery na dia tsy misy fakana am-bava aza, ka soloiny olon-kafa ny toerany;
25 satria fantany mihitsy ny asan'ireo. Ka amin'ny indray alina ihany no anonganany azy ho montsana.
26 Tehamaina eo imasom-bahoaka no namelezany azy toa olo-meloka.
27 Satria niala tamin'Andriamanitra ireo ka tsy niraharaha ny sori-dalany rehetra.
28 Izany no nanesika ny mahantra sy ory hiantso vonjy amin'Andriamanitra; ka henony tokoa ny fitarainany.
29 Raha mangina Andriamanitra, zovy no hanameloka Azy? Raha manafin-tava Izy, zovy no hahita Azy? Kanefa miahy ireo firenena sy ny olombelona rehetra Izy
30 mba tsy hanjakan'ny olon-tsy mendrika, mpanao kobaka am-bava amin'ny vahoaka.
31 Fa raha misy manao amin'Andriamanitra hoe: "Efa namita ny saziko aho, ka tsy hanao ratsy intsony.
32 Asehoy ahy izay heloko tsy mbola hitako; fa raha nanao ratsy aho dia tsy hamerina izany intsony."
33 Araka ny hevitrao be tsikera io, ry Joba, moa hanafay azy va Andriamanitra? Koa satria tsy izaho no manapaka fa ianao, dia lazao izay fantatrao.
34 Hiteny ny olo-manan-tsaina ka hanao toy ny olon-kendry izay mihaino ahy hoe:
35 "Miteny zavatra tsy fantany i Joba ka tsy misy dikany akory izay lazainy.
36 Enga anie ka hosedraina mafy izy mandra-pahatonga azy hilefitra, satria ny valin-teny nataony dia tahaka ny an'ny olon-dratsy!
37 Fa mpanota izy sady mpikomy amin'Andriamanitra hany ka manao teny maro hanoherana Azy."