Daniela
Toko faha-5
1 Nanao fanasam-be ho an'ny olo-manan-kajany miisa arivo i Belsatsara mpanjaka, ka nisotro divay teo anatrehany.2 Rehefa avy niboboka divay i Belsatsara, dia nampaka ireo tsatokaty volamena sy volafotsy izay nalain'i Nebokadnetsara rainy tao an-tempolin'i Jerosalema; tiany hisotro amin'ireny manko ny tenany sy ny olo-manan-kajany ary ireo vadiny mbamin'ny vaditsindranony.
3 Dia nentina ireo tsatokaty volamena izay nalaina tao an-tempolin'i Jerosalema, izany hoe tao an-tranon'Andriamanitra; ka ireo fitaovana ireo no nisotroan'ny mpanjaka sy ny olona rehetra nasainy.
4 Rehefa avy niboboka divay izy rehetra, dia nankalaza ireo andriamaniny volamena sy volafotsy, halimo sy vy ary hazo sy vato.
5 Tamin'izay fotoana izay dia nisy rantsan-tanan'olona niseho teo akaikin'ny fitoeran-jiro, ka nanoratra teo amin'ny lalotra sokay tamin'ny rindrin'ny lapan'ny mpanjaka. Raha nahita ny rantsan-tanana nanoratra ny mpanjaka,
6 dia nivaloarika ny tarehiny; nampitebiteby azy ny eritreriny, nivahavaha ny famavan'ny vahiany ary nifampikitrana ny lohaliny.
7 Dia niantso tamin'ny feo mahery izy mba hampanalaina ny mpisikidy sy ny mpanandro ary ny ombiasy. Dia nitenenan'ny mpanjaka ireo olon-kendrin'i Babilona ka nataony hoe: Na iza na iza mahavaky io soratra io sady milaza ny heviny amiko dia hampiakanjoina jaky; sady hasiana rojo volamena ny vozony, ary ho isan'ny telo lahy mpiara-mitantana eto amin'ny fanjakana izy.
8 Dia niditra avokoa ireo olon-kendrin'ny mpanjaka, nefa tsy nisy nahavaky ny soratra na nampahafantatra ny heviny tamin'ny mpanjaka.
9 Nitebiteby mafy i Belsatsara mpanjaka sady vao mainka nivaloarika ny tarehiny, ary very hevitra koa ireo olo-manan-kajany.
10 Nahare ny antsoantson'ny mpanjaka sy ireo olo-manan-kajany ny renin'ny mpanjaka, ka niditra tao amin'ny efitrano fanasana ary niteny hoe: Ho ela velona anie ianao, ry mpanjaka! Aoka tsy hampitebiteby anao ny eritreritrao, ary aoka tsy hivaloarika ny tarehinao.
11 Fa ato amin'ny fanjakanao misy lehilahy iray entanin'ny fanahin'ireo andriamanitra masina; ary tamin'ny andron-drainao dia hita fa nisy fahazavan-tsaina sy fahalalana ary fahendrena toy ny fahendren'ireo andriamanitra tao aminy. Izany no nanendren'i Nebokadnetsara mpanjaka rainao azy ho lehiben'ny mpanao majika aman-tsikidy sy ny mpanandro ary ny ombiasy.
12 Fa fanahy tena fatratra no hita tao amin'i Daniela izay nantsoin'ny mpanjaka hoe Beltesatsara; nanana fahalalana sy fahiratan-tsaina izy ka afa-manazava ny hevitry ny nofy sady mahatakatra ny teny saro-pantarina, ary mamaha ny olana. Koa ankehitriny, aoka hampanantsoina i Daniela, fa izy no hanazava ny hevitry ny soratra.
13 Tamin'izay dia nentina teo anatrehan'ny mpanjaka i Daniela, ka nitenenany hoe: Ianao ve no Daniela, isan'ny Jiosy babo izay nentin'ny mpanjaka raiko avy any Joda?
14 Efa reko ny momba anao fa entanin'ny fanahin'ireo andriamanitra ianao ary hita ao aminao ny fahazavan-tsaina sy ny fahalalana ary fahendrena tena fatratra.
15 Ary vao teo no nentina teto anatrehako ny olon-kendry sy ny mpisikidy mba hamaky io soratra io sy hampahafantatra ahy ny heviny, nefa tsy nahalaza izany ireo.
16 Nandre ny momba anao aho, fa ianao no mahalaza hevi-javatra sy mamaha olana; ankehitriny raha mahay mamaky io soratra io sy mampahafantatra ahy ny heviny ianao, dia hampiakanjoina jaky; sady hasiana volamena ny vozonao ary ho isan'ny telo lahy mpiara-mitantana eto amin'ny fanjakana ianao.
17 Dia namaly i Daniela ka nanao teo anatrehan'ny mpanjaka hoe: Ry mpanjaka o, aoka ho anao ihany ny fanomezanao, ary omeo ny hafa ny valim-pitianao; fa ny soratra dia hovakiko aminao ihany ary hampahafantariko anao koa ny heviny.
18 Ry mpanjaka o, Andriamanitra Avo Indrindra no efa nahatonga an'i Nebokadnetsara rainao ho mpanjaka lehibe heni-boninahitra sy laza.
19 Ary noho io fahalehibiazana izay nomen'Andriamanitra azy io dia natahotra sy nangovitra avokoa teo anatrehany ny foko sy firenena ary ny olona samy hafa fiteny rehetra; fa nahafaty izay tiany ho faty izy ary namelona izay tiany ho velona, nanandratra izay tiany hasandratra izy ary nampietry izay tiany haetry.
20 Kanjo nony niavonavona ny fony ary feno fireharehana ny fanahiny, dia naongana teo amin'ny seza fiandrianany izy ary nesorina taminy ny voninahiny.
21 Noroahina hiala teo amin'ny olombelona izy, nanam-pironana tahaka ny an'ny biby, niara-nonina tamin'ny borikidia ary nihinana ahitra toy ny omby; sady kotsan'ny ando ny tenany, ambara-piekeny fa Andriamanitra Avo Indrindra no manapaka amin'ny fanjakan'ny olombelona ary manendry izay tiany hanjaka aminy.
22 Ary ianao Belsatsara zanany lahy dia tsy mba nampietry ny fonao na dia efa fantatrao aza izany rehetra izany.
23 Fa nihantsy ny Tompon'ny lanitra ianao, raha nampaka ny tsatokaty voababo tao an-tempoliny ho eo anatrehanao; ka ny tenanao sy ny olo-manan-kajanao ary ireo vadinao mbamin'ny vaditsindranonao no nisotro divay taminy. Nankalazainao ireo andriamanitra volafotsy sy volamena, halimo sy vy ary vato aman-kazo izay tsy mahita na mandre na mahalala akory, fa ilay Andriamanitra Izay mihazona ny ainao sy miahy ny lalanao rehetra kosa tsy mba nomenao voninahitra.
24 Noho izany dia Andriamanitra no niavian'ny rantsan-tanana izay nanoratra io soratra io.
25 Ary izao no teny voasoratra: MENE MENE TEKELA sy PARSINA.
26 Izao no hevitry ny teny: MENE: Voaisa, voaisan'Andriamanitra ny nanjakanao ka taperiny amin'izao;
27 TEKELA: Voalanja, voalanja tamin'ny mizana ianao ka hita fa maivan-danja;
28 PERESA: Voazara, voazara ny fanjakanao ka omena ny Medianina sy ny Persianina.
29 Niaraka tamin'izay dia nanome baiko i Belsatsara mba hampiakanjoina jaky i Daniela sady hasiana rojo volamena ny vozony. Ary nasainy nambara am-pahabemaso koa fa i Daniela dia isan'ny telo lahy mpiara-mitantana eo amin'ny fanjakana.
30 Tamin'io alina io ihany dia novonoina ho faty i Belsatsara mpanjakan'i Babilona.