1 Mpanjaka
Toko faha-3
1 Tonga vinantolahin'ny Farao mpanjakan'i Ejipta i Salomona tamin'ny nanambadiany ny zanany vavy. Nentiny nankany an-tananan'i Davida ny vadiny mandra-pahavita ny lapany sy ny tranon'ny TOMPO ary ny manda manodidina an'i Jerosalema.2 Kanefa tamin'izay ny olona dia mbola nanao sorona teny amin'ny toeram-panasinana ihany, satria tsy mbola nisy ny trano voatokana hanajana ny TOMPO.
3 Notiavin'i Salomona ny TOMPO ka ny toromarik'i Davida rainy no nizorany; nefa izy koa mbola nanao sorona sy nandoro zava-manitra teny amin'ny toeram-panasinana.
4 Indray andro dia nankany Gibehona ny mpanjaka mba hanao sorona, fa tany no toeram-pisoronana malaza indrindra. Sorona dorana manontolo arivo no naterin'i Salomona teo amin'izany alitara izany.
5 Fa raha mbola tao Gibehona i Salomona, dia nisehoan'ny TOMPO Andriamanitra tamin'ny nofy, ka nilazany hoe: Angataho izay tianao homeko anao.
6 Dia hoy i Salomona: Efa nanehoanao fitia lehibe i Davida raiko sady mpanomponao, araka ny nizorany teo anatrehanao tamin'ny toetra mahatoky sy marina sady mahitsy fo; ary notehirizinao ho azy izany fitia lehibe izany, fa nomenao zanakalahy izay mipetraka eo amin'ny sezafiandrianany izy tahaka izao hita anio izao.
7 Ankehitriny, ry TOMPO Andriamanitro o, efa nampanjaka ahy mpanomponao handimby an'i Davida raiko Ianao, kanefa izaho dia mbola tanora loatra ka tsy mahay mitondra akory.
8 Izaho mpanomponao no filohan'ny vahoaka izay nofidinao, dia vahoaka betsaka tsy tambo isaina noho ny hamaroany.
9 Koa omeo ahy mpanomponao ny saina mahiratra hifehezako ny vahoakanao sy hahaizako manavaka ny soa sy ny ratsy; fa, raha tsy eo izany, iza moa no hahay mifehy izao vahoakanao marobe izao?
10 Sitraky ny Tompo Andriamanitra ny nangatahan'i Salomona izany zavatra izany;
11 ka dia hoy Izy tamin'ny mpanjaka: Nangataka izany zavatra izany ianao; tsy ny ho ela velona na ny harena, na koa ny hahafaty ireo fahavalonao no nangatahinao fa kosa fahaiza-manavaka hitondrana ny vahoaka amim-pahamarinana.
12 Koa indro fa araka ny teninao no ataoko: omeko saina hendry sy mahay manavaka ianao, ka tsy hisy tahaka anao na ny olona tany alohanao na ny olona any aorianao.
13 Ary na izay tsy nangatahinao aza dia omeko anao koa, dia ny harena amam-boninahitra, ka tsy hisy mpanjaka hitovy aminao amin'ny andronao rehetra.
14 Ary raha mizotra amin'ny sori-dalako ianao ka mitandrina ny lalanako sy ny didiko tahaka ny nataon'i Davida rainao, dia hohalavaiko ny andronao.
15 Rehefa nifoha i Salomona, dia nahatsapa fa nitenenan'Andriamanitra tamin'ny nofy. Niverina tany Jerosalema izy, ary nitsangana teo anoloan'ny Vatamasina mirakitra ny fanekempihavanan'ny TOMPO ka nanatitra sorona dorana manontolo sy sorom-pihavanana; avy eo izy dia nanao fanasana ho an'ny tandapany rehetra.
16 Indray andro dia nisy vehivavy mpivaro-tena roa tonga niseho teo anatrehan'ny mpanjaka.
17 Dia hoy ilay vehivavy voalohany: Miray trano izaho sy ity vehivavy ity, ry andriamanjaka, ary teraka tao an-trano aho tamin'ny fotoana nahatao azy koa.
18 Fa telo andro taorian'ny fiterahako, dia mba teraka ny zanany koa io vehivavy io. Izahay roa vavy ihany no tao an-trano fa tsy nisy olon-kafa ankoatra anay.
19 Tamin'io alina io anefa, dia maty ny zanak'ity vehivavy ity fa voatsindriny.
20 Koa tamin'ny misasakalina dia niarina izy naka ny zanako teo anilako raha ilay mbola natory iny aho, ka nampandriany teo anilany; fa ny azy maty kosa no nataony teo anilako.
21 Rehefa nifoha hampinono ny zanako aho anikeheo maraina, dia indro fa maty izy. Kanjo rehefa nofantariko nony nazava ny andro, dia hitako fa hay tsy ny zanako naterako akory io.
22 Tamin'izay, dia hoy kosa ilay vehivavy faharoa: Tsia! Ny velona no zanako, fa ny maty no anao! Dia hoy ilay voalohany: Tsia! Ny maty no zanakao, fa ny velona no ahy! Nifanditra toy izany teo anatrehan'ny mpanjaka izy roa.
23 Fa hoy kosa ny mpanjaka: Ny iray manao hoe: Ny velona no zanako fa ny maty no anao! Dia mamaly ny iray hoe: Tsia! Ny maty no zanakao fa ny velona no ahy!
24 Ka hoy aho hoe: Itondray sabatra aho. Rehefa tonga ny sabatra,
25 dia hoy indray ny mpanjaka: Zarao roa ny zaza velona, ka samy omeo ny antsasany avy ireo vehivavy ireo!
26 Fa onena mafy an-janany kosa ilay vehivavy renin'ny zaza velona, ka niteny tamin'ny mpanjaka hoe: Ry andriamanjaka o, aoka re homena azy ihany ny zaza velona, fa aza dia vonoina ho faty! Fa hoy kosa ny iray: Zarao roa mihitsy ny zaza, fa amin'izay dia samy tsy manana.
27 Dia namaly ny mpanjaka, ka nanao hoe: Aza vonoina ho faty ny zaza, fa omeo ilay vehivavy voalohany; izy mihitsy no reniny.
28 Ren'ny Israelita rehetra izany fitsarana nataon'ny mpanjaka izany; ka dia nanaja azy ny olona, satria nahatsapa fa misy fahendren'Andriamanitra ao aminy hoentiny mitsara.